Archief voor februari, 2015

Terug in de tijd

21 februari 2015

Schaatsen… Half vijf druk ik de wekker uit en ga direct rechtop zitten. Bang dat ik anders weer in slaap val. Op weg naar de keuken realiseer ik me dat dit 30 jaar geleden ook zo was. En even ben ik terug in de tijd. Gisteren nog een schaatstocht op het IJsselmeer gemaakt met mijn moeder. Vandaag een vrije dag om de elfstedentocht te kijken. Morgen mijn trouwjurk voor de laatste keer doorpassen…

Terwijl de koffie doorloopt vraag ik me af waar de tijd blijft. Het voelt nog aan alsof het gisteren was maar tegelijkertijd ook zover weg. Vandaag 30 jaar geleden wist ik nog niet dat ik eind dat jaar moeder zou zijn. En kon ik niet eens vermoeden dat ik nu zelfs oma ga worden…

Ondertussen heb ik me op de bank geïnstalleerd want ik ga vandaag de hele dag, net als in 1985, voor de tv hangen. En ondanks dat ik nu weet wie er gaat winnen ben ik zo blij dat NPOBest de hele uitzending vandaag gaat herhalen.

Iedereen staat al klaar en het starthek gaat open. Ik trek een dekentje over me heen, de poes op schoot en ben klaar voor een dag genieten van het begin tot het einde en tussendoor wat mooie herinneringen op te halen.

Het leven is een feest! Zelfs om vijf uur in de ochtend.

19 februari 2015

Als ik niet had geweten dat jij bestond

dan zou ik je dromen

totdat ik je had gevonden.

Thuis op visite

15 februari 2015

Opeens wist ik het weer. Dit is de plaats waar ik beschrijf waar ik naar hunker en waar ik mijn dromen en het verlangen van mijn hart kwijt kan, zonder het risico te lopen om een dwaas te lijken als ik me bloot geef vanwege mijn liefde, mijn dromen en het avontuur van het in leven zijn.


Hier kan ik de kern van mijn verdriet raken en verwerken zodat ik ondanks levens verraad open kan blijven staan zonder te verschrompelen of me af te sluiten uit angst voor nog meer pijn.

Hier kan ik even stil zitten en mijn pijn voelen zonder haar te verbergen, te verdoven, verdoezelen of te vergoeilijken

Maar hier kan ik ook mijn vreugde kwijt die ik voel als ik wild wil dansen omdat ik tot in mijn vingertoppen met extase ben vervuld door het leven,  zonder dat iemand me zegt dat ik voorzichtig moet zijn of mij herinnert aan de beperkingen van het bestaan…

Best jammer dat ik dat niet wat vaker doe…

Maar wel fijn om even bij mezelf te zijn.

Stille liefde

14 februari 2015
Maar ik zal je jaren ver van hier
misschien vertellen
hoe het was