Thuis op visite
Opeens wist ik het weer. Dit is de plaats waar ik beschrijf waar ik naar hunker en waar ik mijn dromen en het verlangen van mijn hart kwijt kan, zonder het risico te lopen om een dwaas te lijken als ik me bloot geef vanwege mijn liefde, mijn dromen en het avontuur van het in leven zijn.
Hier kan ik de kern van mijn verdriet raken en verwerken zodat ik ondanks levens verraad open kan blijven staan zonder te verschrompelen of me af te sluiten uit angst voor nog meer pijn.
Hier kan ik even stil zitten en mijn pijn voelen zonder haar te verbergen, te verdoven, verdoezelen of te vergoeilijken
Maar hier kan ik ook mijn vreugde kwijt die ik voel als ik wild wil dansen omdat ik tot in mijn vingertoppen met extase ben vervuld door het leven, zonder dat iemand me zegt dat ik voorzichtig moet zijn of mij herinnert aan de beperkingen van het bestaan…
Best jammer dat ik dat niet wat vaker doe…
Maar wel fijn om even bij mezelf te zijn.
