verWonderland
Soms zou ik wel kunnen denken dat ik niet helemaal van deze wereld ben en me afvragen in welk sprookjesbos ik eigenlijk woon. Ik ben verliefd op iemand die dat niet weet maar in mij ook nooit meer zal zien als een goede vriend. Terwijl ik graag zou willen dat hij mij op handen draagt en werkelijk om mij geeft. Ondanks mezelf! En toch houd ik die vriendschap in stand. Ben ik blij met iedere uitnodiging en doe ik leuke dingen met hem. Hij verrijkt mijn leven door me mee te nemen naar concerten waar ik nooit naar toe zou gaan en laat me kennismaken met dingen waar ik nog nooit van heb gehoord. Om bij thuiskomst steevast in een spelonk van gemis weg te glijden, precies lang genoeg om te wennen aan de leegte tot hij besluit om me opnieuw mee te vragen ergens naar toe en het hele gedoe opnieuw begint.
