Een goed plan
Hoe sneu ben je als je zit te wachten tot hij eindelijk antwoord geeft op mijn berichtje. Omdat hij man is zou het gewoon zo kunnen zijn dat hij daar niet eens aan denkt of dat hij het te druk heeft met zaken die zijn aandacht vragen. Ook zou het natuurlijk kunnen dat hij op deze manier laat weten dat hij mij gewoon niet leuk genoeg vindt of dat hij een vriendin heeft en dat niet aan mij wil vertellen. En omdat ik vrouw ben vraag ik me af wat ik verkeerd heb gedaan of wat ik anders had moeten doen. Dit maakt dat ik me, voor zover dat kan, nog onzekerder voel en eigenlijk verdien ik beter. Dus hij mag me negeren en ik stop met wachten want als dit zijn manier is om met dingen om te gaan mis ik eigenlijk niet zo veel. Ik ga niet zeggen dat het makkelijk is om niet aan hem maar aan mezelf te denken. Ik probeer mijn leven leuker te maken en doe dingen waar ik gelukkig van word (zoals de overvloed aan positieve zinnen plaatjes maken die me een handvat geven om mezelf te vinden… Bovendien kan ik terugvallen op allemaal lieve mensen die mij stuk voor stuk belangrijk vinden en me nooit zouden negeren. Ondertussen hebben we elkaar bijna een maand niet gesproken. Ok hij is op vakantie geweest en ziek thuisgekomen maar dan nog… Ik heb hem gisteren een (w)aardig berichtje gestuurd om hem sterkte te wensen en dat was de laatste. Hij is aan zet en natuurlijk hoop ik daar wel op maar ik ga niet meer zitten wachten. Het leven is te kort om niet leuk te zijn. Ik weet heel goed dat ik gelukkig kan zijn zonder dat hij op de een of andere manier in mijn leven is. Uiteindelijk zal er ooit een moment komen waarop ik kan vragen waarom dit is maar dat is ooit. Voor nu is het allemaal wel goed en gebruik ik de grond waarop ik zo hard ben gevallen om weer op te krabbelen. Mijn leven is te waardevol om te verspillen
