Gemis
Voor het slapen gaan
Mijn laatste gedachte is net een straathond
zoekend naar de resten van de dag
tot bot ontleedt hij de weg
van voorhoofd naar achterhoofd en terug
snuift achter m’n ogen overblijfsels van beelden
en voor de nacht onderdak vindt
tussen de kiezen waar ik je naam maal,
je woorden en smaak van je lichaam
als kinderlijke angst in het donker
een zwerfgedachte even duivels als heilig
ik ben alleen
uitgeput likt hij zijn verbrijzelde poten
en jankt om je stem, een keer maar
voordat zijn ogen door de sterren worden leeggezogen
