Wintergast
Nu weet ik het zeker! 
Al hoef je er natuurlijk geen Hercule Poirot voor te zijn om te begrijpen dat als er piepkleine keuteltjes op de mat liggen er ook een muisje is…
Maar vanmorgen betrapte ik ‘haar’ (Het kan uiteraard ook een mannelijke variant zijn maar daar leek het niet op.) Zij was vergeten op te stappen. En op het moment dat ik de voordeur opende schoot ze, uit een laars, voor mijn voeten langs.
Halverwege de tuin omkijkend alsof ze nog even wilde zeggen: ‘Het is maar tijdelijk hoor’, piepte twee keer en was verdwenen.
Mij grinnikend achterlatend want het muisje ziet er schattig uit en ik snap heel goed dat ze bij deze kou een warmere plaats opzoekt. Zij is aan het overwinteren.
Dat dit uitgerekend in mijn gang is daar ben ik dan misschien iets minder enthousiast over maar wie zegt mij dat haar familie hier niet al woonde voordat mijn huis er stond…
