Ondertussen…5
02.02… Over 10.58 is mijn kleinkind bij de kindercardioloog. Ik kan me niet herinneren wanneer de laatste keer was dat ik zo bang ben geweest. Radeloos met gedachten die constant rondgaan om iedere keer op hetzelfde uit te komen. Stel dat hij geopereerd moet worden. Het idee dat ze aan zijn hartje gaan frutselen met de daarbij behorende beelden die zich aan me opdringen veroorzaken een golf van misselijk makende angst die maar niet wil stoppen.
Slapen hoeft vannacht niet. Ik waak, steek een kaarsje voor hem aan en wacht op de dingen die gaan komen…
Update: Ondertussen nog maar 16 minuten.
