FBvrienden?

Sinds kort heb ik ook een FB… waarschijnlijk ben ik een van de laatste maar omdat zelfs mijn moeder van bijna tachtig er een heeft had ik het gevoel dat ik niet meer achter kon blijven.

Maar wat een gedoe. Heel naief dacht ik dat ik daar ging lezen wat mijn “vrienden” bezig hield. Fout dus ik zie voornamelijk wat ze delen en wat ik zelf ook wel had gevonden als ik daar interesse voor had gehad.Of alle campers en andere onzin die ik eventueel zou kunnen winnen als ik het bericht maar deel… De meeste in mijn lijst zijn dus alweer geblokkeerd… Maar het heeft ook iets leuks. Ik kom mensen van vroeger tegen en… Ik kan bij “mijn ware Jacob” langsgaan. Lezen, kijken en dat allemaal zonder dat hij het merkt… En nog leuker is dat hij daarna tussen de mensen die ik “misschien ken” staat. En of ik een vriendschapverzoek zou willen doen.
Heel verleidelijk… Maar toch maar niet. Ik probeer teleurstellingen te vermijden. Maar in gedachten stuur ik hem kusjes&chocola en wacht rustig tot ik van hem een uitnodiging ontvang…

La place bij uitstek om uw punt te maken, nood te klagen of uw ongezouten mening te ventileren, Een compliment geven of gewoon iets aardigs zeggen mag natuurlijk ook...