Crisis
Omdat ik door geluk bij een ongeluk niet meer hoef te werken voor mijn geld leek het mij logisch om dan vrijwilligerswerk te gaan doen… Na jaren voor de kinderopvang te hebben ‘gewerkt’ ben ik vijf jaar geleden de plaatselijke speelotheek ingedoken. Voornamelijk omdat de doelstelling, dat iedereen het mooiste speelgoed in huis kan hebben zonder dit direct zelf aan te hoeven schaffen, me erorm aanspreekt.
Volgens mij is het principe van speelgoed lenen en na drie weken weer terug brengen perfect voor de portomonee en het milieu.
We zijn op woensdag en zaterdag open en onze cliëntele zijn tussen de 0 en de 12 jaar oud. Ze hebben eigenlijk alleen een ouder nodig die ze even naar ons toe brengt en zijn dan, over het algemeen, prima in staat zelf hun speelgoed uit te zoeken.
Vandaag was het mijn dag om te werken. En ik keek ernaar uit. Nu is het wel zo dat het na de zomervakantie bij ons nog vrij rustig is, maar vanmorgen bestond mijn ochtend alleen maar uit wachten op de eerste bezoekers…
Om uiteindelijk na een lange stille ochtend de deur weer op slot te doen.
Bij ons is van de economische crisis dus nog niets te merken…
Â
